Voor veel mensen onlosmakelijk verbonden aan de onopgeloste ufo voorvallen. Is er een kans dat deze vreemde onverklaarde objecten hun oorsprong vinden buiten de aarde? En zo ja, hoe dan, want de afstanden tussen de sterren zijn, volgens veel wetenschappers, te groot om overbrugd te worden. Een beetje een paradox, aangezien er ook vanuit de wetenschap mogelijkheden worden bedacht en geopperd hoe de mens zelf wel naar de sterren zou kunnen reizen. Uiteraard moet een buitenaardse herkomst nog maar bewezen worden, en is de realiteit dat niemand, ondanks de leuke verhalen, ET heeft gezien, laat staan iets kan aantonen in die richting. Toch valt er genoeg te zeggen voor de hypothese. Daarvoor hoeven we niet eens terug te grijpen op science fiction, aangezien zelfs met conventionelere middelen ons zonnestelsel al lang bereikt kan zijn.
Aan de basis van alles staan voorvallen met objecten die door hun gedrag en/of uiterlijk tot op de dag van vandaag geen passende verklaring hebben. Voorvallen waarvoor alle mogelijke, en minder mogelijke, verklaringen konden worden uitgesloten. Logischerwijs rest dan de vraag: Waar zoek je de verklaring dan? Is er niks in je eigen omgeving waarmee iets valt te verklaren, dan ligt het al snel voor de hand verder te kijken. Een redenatie waar niks mis mee is.
Uiteraard hoeven deze onverklaarde objecten niet perse van buiten de aarde te komen, maar het is wel een mogelijkheid die niet zondermeer als onzin afgedaan kan worden. Al beweren veel wetenschappers, vooral astronomen, dat de afstanden tussen de sterren veel te groot zijn om te overbruggen, in de praktijk blijken er zondermeer meerdere mogelijkheden te bestaan waarmee onze planeet weldegelijk te bereiken is. Dit is ook de enige aanname die gemaakt hoeft te worden voor de hypothese: Een, of meer, buitenaardse beschavingen met de techniek om bemande, of onbemande, “ruimteschepen” tussen de sterren te laten reizen. In de praktijk is dat iets wat al met redelijke simpele technieken te doen is. Zie de Voyager 1 sonde, die ondertussen al ons eigen zonnestelsel heeft verlaten. Ook deze zal uiteindelijk ergens bij een andere ster, of zonnestelsel, opduiken. Het duurt even, maar het gaat gebeuren.
Het is een illusie te denken dat de mens de top van de evolutie representeert. Op onze eigen planeet mag dat dan wel zo zijn, maar op universele schaal komen we nog maar net kijken. Ter illustratie: Op een schaal waar de ouderdom van onze planeet wordt uitgesmeerd over tien meter, doet de mens zijn technische kunstjes nog maar een tiende van de dikte van een haar!
Kortom, als technische beschaving liggen we nog maar in de luiers. Hoe graag we ook anders over ons zelf mogen denken.
Op de door veel astronomen gehanteerde Kardashev Scale, een schaal om de “potentie” van beschavingen in te delen, komt de mens niet eens voor.
Of aan de onverklaarde ufo voorvallen een buitenaardse herkomst ten grondslag kan liggen of niet, als er intelligent leven bestaat elders in het heelal, of onze eigen melkweg, grote kans dat dit ouder, veel ouder, dan de mens is. Met dus mogelijk ook een stuk geavanceerdere stand van techniek.
Of zoals schrijver Arthur C. Clarke het in een van zijn drie “wetten” omschreef: “Iedere voldoende geavanceerde technologie is niet te onderscheiden van magie”. En Clarke was beslist geen domme jongen!
Zouden we het wel als zodanig herkennen als we het zouden zien? Mogelijk niet, en zijn ufo’s voer voor complotten, fantasie, ongeloof en ridiculisatie en, vooral ook, een hoop misverstanden. Het idee dat een buitenaardse beschaving ons vindt, of al heeft gevonden, is vele malen groter dan dat de mens een buitenaardse beschaving vindt. Als ze bestaan, lopen we simpelweg duizenden jaren, of veel meer, achter met onze technische stand van zaken.
Daarnaast stellen sommige onderzoekers dat intelligent biologisch leven wel eens een fase kan zijn in aanloop naar kunstmatige intelligentie en ET wel eens meer weg kan hebben van een super computer. Sterker nog, het merendeel van de intelligente beschavingen kan wel eens op een dergelijke manier “geëvolueerd” zijn.
Geen vreemd idee, aangezien ook de mens al hard bezig om kunstmatige intelligentie te ontwikkelen en naarstig bezig is geavanceerd protheses te ontwikkelen voor het menselijke lichaam.
Voor een dergelijke beschaving zal de tijd die het nodig heeft om te reizen tussen de sterren een minder grote rol spelen als voor elke andere levensvorm waarbij de biologische klok gewoon door tikt.
Maar kunstmatig of niet, de afstanden worden er niet minder om en hoe geavanceerd ook, om dergelijke afstanden binnen “afzienbare” tijd te overbruggen zijn de beschikbare middelen beperkt door de natuurwetten die voor alles en iedereen in het universum gelden. Daardoor zijn de middelen uiteraard ook beperkt. Beperkt, maar niet onmogelijk.
Astronoom Dap Hartmann stelde in een toespraak op het Skepsis Congres in 2013, dat “Ufo Gekkies” vaak hun beweringen onderbouwen met zaken die nog niet eens zijn uitgevonden, of bewezen. En iets dergelijks is uiteraard geen wetenschap.
Een vreemde uitspraak voor een astronoom wiens vakgebied aan elkaar hangt van de aannames en theorieën. En daar is ook niks mis mee als je er zaken mee kan verklaren. Al dan niet tijdelijk, tot je weet hoe zaken werkelijk in elkaar steken.
Het wereldberoemde Higgs boson werd in 1964 ook bedacht om de deeltjesfysica kloppend te krijgen. De Higgs boson wordt geacht alle deeltjes hun massa te geven. Toch.. Hoewel het wereldnieuws werd dat het deeltje was aangetoond, is dit nog steeds onder voorbehoud. Donkere materie en donkere energie. Het ene houdt sterrenstelsels in het gareel, het andere is de drijvende kracht achter het uitdijen van het heelal. Beiden evenwel hoogst theoretisch tot we ook echt de techniek bezitten om het te detecteren.
Kortom, ook de natuurkunde en astronomie kan niet zonder aannames en theorieën welke pas aangetoond, of bewezen, kunnen worden als de juiste technieken zijn uitgevonden.
Wat betreft ufo’s en de mogelijke verklaring er voor is dat niks anders, en de buitenaardshypothese zou het gedrag en uiterlijk van veel voorvallen op die manier kunnen verklaren.
Zoals eerder gezegd: De enige aanname is dat er een, of meer, buitenaardse beschavingen bestaan welke in het bezit zijn van de techniek om de afstanden tussen de sterren te overbruggen.
Maar wat kunnen deze technieken zijn? We sommen een rijtje op welke nu al te realiseren zijn, waar nu aan gedacht wordt en enkele die alleen theoretisch mogelijk zijn, maar met de juiste stand van de techniek, wel mogelijk kunnen zijn.
Aandrijf systemen
Met de huidige stand van techniek komt de mens niet verder dan in essentie een gepimpte vuurpijl. Eenmaal ontstoken is er geen weg terug meer. Het kan ruimteschepen in een baan om de aarde brengen, waar het ook het meeste voor wordt gebruikt om satellieten in een baan om de aarde te brengen. Maar het brengt ook onderzoeksmissies naar nabije planeten en astroïden. Voor ruimteschepen waarbij tijd verder geen rol speelt, kan het ook gebruikt worden om sondes naar buiten het zonnestelsel te sturen. Zie Voyager 1. Voor effectief gebruik niet echt bruikbaar, maar in de praktijk kan ons zonnestelsel al lang zijn bereikt.
Denk daarbij aan zogenaamde von Neumann machines. Zichzelf replicerende “robots” welke op eigen kracht het heelal doorkruisen en daar waar ze grondstoffen kunnen vinden, kopieën van zichzelf maken, al dan niet met “verbeteringen”, en daarna weer verder trekken. In theorie een zeer effectieve manier om uit te zwermen en het universum te verkennen. Vergeet niet dat ook instanties als de NASA ons zonnestelsel verkent met robots, ondanks dat deze niet in staat zijn een kopie van zichzelf te maken of zelfs maar reparaties uit te voeren. Iets wat in de toekomst waarschijnlijk ook nog wel toegepast gaat worden.
http://en.wikipedia.org/wiki/Self-replicating_spacecraft
De verschillende manieren van aandrijving
Een optie die serieus wordt overwogen, maar nog niet echt mogelijk, is een enorm zonnezeil. De werking ervan is inderdaad zoals de naam al doet vermoeden, hetzelfde als normale zeilschepen. De wind wordt hier vervangen door “zonnewind”, of stralingsdruk. De kracht van zonnewind is niet erg groot, maar wel constant en kan een ruimteschip versnellen tot enorme snelheden.
De techniek om een dergelijk zeil te maken bestaat nog niet, maar dat is echter een kwestie van tijd. Het grootste obstakel om een dergelijk zeil te maken bestaat niet zozeer uit het materiaal, maar het enorme oppervlak dat een dergelijk zeil moet beslaan..
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zonnezeil
Wie aan atoombommen denkt, denkt aan dood en verderf. Er is echter ook een toepassing te bedenken welke de mens tot relatief ver in de melkweg kan brengen. Een ruimtevaartuig aangedreven door atoomexplosies! Het klinkt in eerste instantie vreemd, maar het idee is eenvoudig. Elke explosie achter het ruimtevaartuig geeft het vaartuig een enorme boost, en dus versnelling.
http://en.wikipedia.org/wiki/Project_Orion_(nuclear_propulsion)
Kernfusie is een techniek die nog in de kinderschoenen staat. Het is echter maar een kwestie van tijd en techniek om het proces beheersbaar en toepasbaar te maken. Wanneer dit eenmaal het geval is, zijn de toepassingen eindeloos, en kan ook in de ruimtevaart toepasbaar gemaakt worden. Een ruimtevaartuig kan met een minimale hoeveelheid brandstof enorme snelheden bereiken middels een constante aandrijving, en dus versnelling middels kernfusie processen als aandrijving.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Fusieraket
Bovenstaand is al een leuke opsomming gebaseerd op echte wetenschap. NASA heeft echter ook een lijstje gemaakt met manieren voor interstellair reizen gebaseerd op de hedendaagse wetenschap (Ideas based on the sciences that do exist today, aldus NASA).
http://www.nasa.gov/centers/glenn/technology/warp/ideachev.html
Concepten als Warp en Wormhole(drives) blijken anno nu toch niet meer het exclusieve terrein van Sciencefiction. Het zijn geldige concepten die met de juiste stand van techniek ook wel eens heel goed toepasbaar kunnen blijken.
Er is tegenwoordig al een imposant rijtje mogelijkheden om toch naar de sterren te kunnen reizen bedacht door astronomen en natuurkundigen. Daarbij moet men zich ook beseffen dat er mogelijk nog veel meer manieren aan rijtje toegevoegd kunnen worden met verloop van tijd wanneer de kennis en het begrip van de natuurwetten en de implicaties ervan, toeneemt. Maar al laten we dit buiten beschouwing, dan nog blijkt reizen tussen de sterren niet zo onmogelijk als door velen wordt aangenomen.
Voor de mens is het nu nog allemaal toekomstmuziek. Maar aangezien de mens en zijn stand van de wetenschap nog maar net komt kijken in dit universum, is de kans groot dat wat voor ons (verre) toekomst is, voor mogelijk andere technische beschavingen iets uit een ver verleden is. Het woord kans kan hoogstwaarschijnlijk zelfs wel worden vervangen door waarschijnlijk.
De conclusie
Het mag duidelijk zijn dat reizen tussen de sterren helemaal niet zo onmogelijk is. Uiteraard is de ene manier sneller als de andere. Hoe sneller de manier van reizen, hoe theoretischer het allemaal ook lijkt te worden. Maar niet onmogelijk!
Daarbij valt of staat een en ander ook met hoe bedreven een beschaving is in het opwekken of verzamelen van energie. En daarbij komt de Kardashev Scale weer om de hoek kijken. Hoe bedrevener een beschaving is in het opwekken of verzamelen van energie, hoe makkelijker het ook wordt om tussen de sterren te reizen. Dat is de ook het criterium waarin de Kardashev Scale buitenaardse beschavingen indeelt: De mate waarin een beschaving in staat is energie op te wekken of te collecteren. Hoe meer een beschaving in staat energie op te wekken en te gebruiken, hoe beter het in staat is de eigen planeet en het heelal om zich heen te beïnvloeden.
Daarnaast hoeft een ruimteschip ook niet perse “bemand” te zijn. Grote kans dat wanneer ons zonnestels toch eens onomstotelijk bereikt blijkt te zijn door “iets” van een andere wereld, dat dit onbemand is. Voor onbemande ruimteschepen is iets als reistijd niet zo van belang als bemande ruimtevaart, en ook kunnen onbemande ruimteschepen toe met minder techniek en ballast welke nodig is om leven aan boord, zeker voor langere tijd, mogelijk te maken.
Speculatie uiteraard, maar wel voor de hand liggend.
Meer over de Kardashev Scale hier
Tot Slot
In Februari 2015 vatte het Seti Institute het plan op om alle beschikbare informatie over de mens, onze planeet en zonnestelsel het heelal in sturen met de hoop dat het signaal en de informatie wordt opgepikt door eventuele andere technische beschavingen. Effectief om deze opmerkzaam te maken op het bestaan van de mens en onze planeet.
Opmerkelijk genoeg stuitte het plan op nogal wat weerstand vanuit de wetenschappelijke wereld, met niet als minste naam Steven Hawking. Het bezwaar bestond eruit dat het wellicht geen goed plan was beschavingen op ons opmerkzaam te maken, aangezien we geen idee hebben wat dergelijke beschavingen met dit soort informatie gaan doen. De kans dat een dergelijke beschaving met minder goede motieven richting onze planeet vertrekt, blijkt voor veel wetenschappers toch een erg realistische optie. Of, zoals werd geopperd: We moeten ons zelf of onze kinderen niet blootstellen aan een dergelijk risico.
In de praktijk doen de meeste wetenschappers de buitenaardshypothese af als onmogelijk gezien de enorme afstanden tussen de sterren. Maar blijkt er onder veel wetenschappers wel de vrees te bestaan dat “ET” binnen afzienbare tijd voor onze deur staat wanneer we ze opmerkzaam maken van onze aanwezigheid.
Uiteraard kan niemand van twee walletjes eten wat dit betreft. Het is of onmogelijk, of het is wel mogelijk om de afstanden te overbruggen. Een van beide opties verkondigen, afhankelijk van het onderwerp, kan uiteraard niet.
Verder moeten we er ook op wijzen dat een buitenaardse herkomst alleen maar een mogelijke verklaring kan zijn voor de onverklaarde voorvallen. Een buitenaardse herkomst is niet bewezen of aangetoond. Hoewel vreemde objecten meermaals ook op radar worden vastgelegd, is er geen enkel geval vastgelegd waarbij een vreemd object onze atmosfeer binnen is gedrongen.
Niemand heeft ook ooit aan kunnen tonen een echt buitenaards wezen te hebben gezien. De realiteit is dat hoewel de hypothese wel in een klap alles kan verklaren, er buiten het vreemde gedrag en uiterlijk van veel van deze onverklaarde objecten, er geen andere concrete aanwijzingen zijn om de herkomst buiten de aarde te plaatsen. Tenminste, geen aanwijzingen welke ons bekend zijn.
Een mogelijke verklaring hiervoor is het feit dat de reguliere wetenschap het onderwerp angstvallig ontwijkt en negeert. De wetenschap van vandaag bestaat uit onderzoekers van diverse takken van wetenschap met een drang om te publiceren om de subsidies en financiering op gang te houden.
http://www.volkskrant.nl/wetenschap/de-publicatiedwang-gaat-ten-koste-van-de-wetenschap~a3512028/
Uiteraard past een onderwerp als ufo’s, of welke andere min of meer omstreden onderwerp, niet in een dergelijke werkwijze. Elke onderzoekende wetenschapper die zich aan controversiële onderwerpen gaat wagen, belandt op de wetenschappelijke brandstapel en kan verdere subsidies en financiering wel vergeten.
In de praktijk houden zelfs astronomen welke ook daadwerkelijk iets “vreemds” waarnemen liever hun mond dicht, dan melding te maken van wat ze hebben waargenomen.
Meer hier
De hypothese niet serieus nemen en als onzin afdoen met als motivatie de enorme afstanden tussen de sterren is echter niet meer serieus te nemen. De mogelijkheden om tussen de sterren te reizen bestaan gewoon. Dat wij als mens daar nog niet toe in staat zijn, wil niet zeggen dat het niet al gebeurd. Grote kans dat dit al lang gebeurd. Alleen niet door ons!
Het antwoord op of we ook “bezocht” worden kan alleen gegeven worden als de hypothese meer serieus genomen gaat worden, zodat er ook echt wetenschappelijk onderzoek naar gedaan kan worden. Tot dan kunnen we het alleen maar onderbouwen en aannemelijk maken.
Overige bronnen:
http://en.wikipedia.org/wiki/Clarke’s_three_laws
http://nl.wikipedia.org/wiki/Arthur_C._Clarke
http://www.universetoday.com/13368/is-our-universe-ruled-by-artificial-intelligence/
http://nl.wikipedia.org/wiki/Higgsboson
http://nl.wikipedia.org/wiki/Voyager_1
