Aanslagen in Europa, terreur en zelfs een mogelijke connectie met de beruchte Bende van Nijvel, die in de jaren 80 van de vorige eeuw dood en verderf zaaide in België. Welkom bij Operatie Gladio. Een door de Navo en Amerika opgezette ondergrondse groepering die communisten, en zelfs Rusland, buiten de deur moest houden.
Gladio, Latijn voor “Het Zwaard”
Na de tweede wereld oorlog was de politieke situatie in Europa nog niet echt stabiel te noemen, en was de angst voor de invloed van het communisme, of zelfs voor een inval van Rusland levensgroot. Al in 1944 werden de Engelse premier Winston Churchill en de Amerikanen het daarom eens dat West Europa vrijgehouden moest worden van de invloed van communisten. Toen Harry Truman, destijds de president van Amerika, het “National Security Council” en de CIA uit de grond stampte, werden hiervoor al de plannen gemaakt om in Europa groeperingen te financieren en ondersteunen die de invloed van het communisme moesten beteugelen, en in het geval dat de Russen daadwerkelijk binnen zouden vallen, zouden moeten fungeren als ondergronds verzet.
Al voor Gladio
Hoewel operatie Gladio pas in 1952 van start ging, waren er al eerder incidenten geweest met zogenaamde “stay behind” groepen. De opzet van dergelijke groepen was dezelfde: Het ondermijnen van communisme en ondergronds verzet bij een Russische inval.
In 1947 onthulde de toenmalige minister van binnenlandse zaken, Edouard Depreux, het bestaan van een dergelijk groep in Frankrijk met de naam “Plan Blue”. In hetzelfde jaar wordt ook in Oostenrijk een extreem rechtse groep “ontmaskerd”, maar de leiders daarvan, rechts extremisten Rössner en Soucek, krijgen vreemd genoeg een pardon van Oostenrijkse Kanselier destijds, Körner.
Een jaar later, in 1948, zet de Franse overheid zelf de ‘Western Union Clandestine Committee” op. Na de onthulling van “Plan Blue”, was het de bedoeling om met dit “Comité” de inzet van groepen als Plan Blue te coördineren voor de inzet van “onorthodoxe” oorlogsvoering.
Opmerkelijk genoeg werd dit comité een jaar later al, met de oprichting van de Navo in 1949, overgeheveld naar de Navo, waar het onder de naam “Clandestine Planning Committee” verder ging.
In 1951 begon CIA agent William Colby met het trainen van zogenaamde “stay behind” groepen in Zweden en Finland. Hiermee leek de start te zijn ingezet met de officiële bemoeienis met dergelijke ondergrondse groepen die uiteindelijk leidden tot Project Gladio.
Italië
De start met operatie Gladio werd in 1952 in Italie gemaakt onder de naam Gladio en was het begin van actieve ondersteuning van dergelijke groeperingen in heel west Europa. Hoewel de groeperingen in andere landen een andere naam hadden, ging het geheel de geschiedenis in als Operatie Gladio. De hele geschiedenis leidde in Nederland zelfs in 2008 nog tot “Kamervragen”.
Het was pas in 1990 dat het bestaan van Gladio in Italië aan het licht kwam. De toenmalige premier van Italië, Giulio Andreotti, moest dit toegeven naar aanleiding van een onderzoek naar terrorisme in het land. De rechter Felice Casson was tijdens een onderzoek naar extreem rechts terrorisme op het netwerk gestuit en met deze informatie in de hand moest Andreotti het bestaan van Gladio toegeven.
Het was het begin van een lange reeks onthullingen over aanslagen, misdaad en terrorisme in heel west Europa. Daar bleef het echter niet bij. De betrokken groepen werden actief beschermd en uit het oog gehouden door de betrokken overheden, waaronder ook Nederland!
In Italië zelf werd Gladio verantwoordelijk gesteld en verdacht van terrorisme, waaronder aanslagen die moesten lijken alsof ze door links georiënteerde groepen waren gepleegd. Dit met als doel de publieke opinie te beïnvloeden zodat links georiënteerde politieke partijen, waaronder de communistische, buiten de deur gehouden konden worden
In 1969 werd in Milaan een aanslag gepleegd waarbij 88 gewonden en 17 doden vielen. Deze aanslag was zo opgezet dat het werd toegeschreven aan extreem links. Voor deze aanslag werd ook een verdachte, Giusseppe Pinnelli, opgepakt, die later wonderbaarlijk uit de vierde verdieping van een politiebureau wist te “vallen”. http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/december/12/newsid_3953000/3953999.stm
De betrokkenheid van Gladio kon ook aangetoond worden bij een aanslag in het Italiaanse Peteano (1972), waarbij de springstof C4 werd gebruikt, afkomstig van Gladio. Hierbij kamen drie Carabinieri (Italiaanse agenten) om het leven. https://en.wikipedia.org/wiki/Vincenzo_Vinciguerra
Uiteindelijk was Gladio betrokken bij zo’n 140 incidenten en aanslagen in Italië.
In Nederland
Evenals in Italië in 1990 kwam ook in Nederland het bestaan van Gladio aan het licht. In een brief
van toenmalig minister president Ruud Lubbers aan de tweede kamer, bevestigde hij het bestaan van een Nederlandse “stay behind” groepering. Lubbers liet in deze brief ook weten dat de Nederlandse groep, in tegenstelling tot de meeste buitenlandse “stay behind” groepen, niet onder het bevel van de Navo stond.
Ook zou het Nederlandse “Stay Behind” netwerk anders werken dan Gladio. In tegenstelling tot Gladio, zou de Nederlandse groep werken op basis van individuele agenten die niet als een groep zouden samenwerken.
Daarnaast zou de Nederlandse versie bestaan uit twee verschillende afdelingen. Operaties en Inlichtingen. Op het hoogtepunt van de koude oorlog waren er meer dan 200 mensen betrokken bij beide groepen.
Meer over de werking en samenstelling hier: https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Gladio#Nederland
In 1992 zou er een einde gekomen zijn aan de zogenaamde “stay behind” operatie. Maar of dat ook daadwerkelijk is gebeurd, is niet iedereen het over eens. Na de officiële opheffing van O&I werd door afdeling inlichtingen gepoogd alle sporen van het bestaan te vernietigen, en werden alle sporen zo goed als mogelijk gewist. Uiteindelijk blijkt en maar een klein gedeelte aan documentatie overgebleven. Daarnaast werd alles betreffende de operatie ook nog eens tot staatsgeheim bestempeld. Pas na 2050 kan hier eventueel een einde aan komen.
Ook is het nog steeds de vraag of de operatie werkelijk werd beëindigd in 1992.
Het programma Brandpunt Reporter wist in 2007 in ieder geval nog een document boven water te krijgen waaruit bleek dat de landmacht in ieder geval voor de afdeling Inlichtingen materiaal en faciliteiten beschikbaar had gesteld. Uiteraard moet dan de betreffende afdeling ook nog wel bestaan.
Zoals ook in de aflevering van Brandpunt duidelijk wordt, doen inlichtingendiensten hun best zaken in de doofpot te laten verdwijnen. Ook wordt duidelijk dat ondanks dat Lubbers beweerde dat de Nederlandse operatie enkel en alleen een Nederlandse operatie was, dit dus duidelijk een leugen 
was. Nederlandse agenten werden notabene naar Italië gezonden om te “oefenen” met Gladio leden, en buitenlandse agenten zijn ook aanwezig geweest in Nederland.
Daarnaast verdwenen wapens uit geheime opslagplaatsen in het criminele circuit. Een feit die ook in de doofpot moest verdwijnen. Meermaals zelfs. Wapens van de Nederlandse tak van Gladio doken op in heel Europa bij moorden en aanslagen.
Een aflevering van Peter R. de Vries, ook uit 2007, dook hier dieper op in, en legde nog meer misstanden bloot waarbij zelfs Justitie actief handel in deze wapen in de doofpot stopte.
Diverse onderzoeken van politie en marechaussee werden gefrustreerd, stil gelegd of verdwenen zelfs compleet. Bij onze Zuiderburen, in België, waar een spoor van wapen heen leidt, gebeurde het zelfde. Alle zaken die werden onderzocht door politie, waar zelfs mensen voor werden opgepakt, werden of geseponeerd, gefrustreerd of werden zo lang gerekt dat er nimmer iemand veroordeeld kon worden. Kortom, overheids bemoeienis van de Nederlandse en Belgische overheid om zaken stil te houden.
En dit alles nadat de Nederlandse versie van Gladio opgeheven zou zijn in 1992.
Het blijkt dus dat warenhandelaars met vuile zaakjes in Nederland en België van hogerhand werden beschermd en zelfs hun door de politie in beslag genomen wapens weer terug kregen.
Nutricia
Een jaar nadat Gladio officieel opgeheven zou zijn. In 1993, kreeg zuivelproducent Nutricia dreigbrieven. Er zou vijf miljoen Gulden betaald moeten worden, of er zouden potjes babyvoeding vergiftigd worden. Om deze bedreiging kracht bij te zetten, werd er een potje babyvoeding opgestuurd die was vergiftigd met landbouwgif.
Uiteindelijk werden voor deze afpersing twee mannen opgepakt. De twee, een uit Roosendaal, en de andere een Luchtmacht Majoor uit Papendrecht, werden hier uiteindelijk ook voor veroordeeld. Tijdens de rechtszitting gebeurde er echter iets vreemds wat meer inzicht gaf over hoe Gladio leden uit handen van politie en justitie konden blijven.
Beide verdachten beriepen zich er op lid te zijn van Gladio, en daarmee in het bezit te zijn van een zogenaamde “Groene pas”. De Groene pas zou slaan op een overeenkomst tussen Defensie en Justitie waarbij Gladio leden gevrijwaard zouden worden van vervolging. Om hun bewering kracht bij te zetten, beweerden ze dat de identiteit van de pashouders nagetrokken zou kunnen worden bij de Koninklijke Marechaussee.
Het bestaan van een dergelijke overeenkomst tussen Justitie en Defensie kan verklaren waarom
opgepakte wapenhandelaars en andere criminele betrokkenen ook nooit zijn veroordeeld. Het zou daarnaast ook kunnen wijzen op het feit dat Gladio in het geheel niet was opgeheven, want in dat geval zou er dan toch ook geen overeenkomst tussen Justitie en Defensie meer moeten bestaan.
De onderzoeken van Brandpunt en Peter R. de Vries hebben echter wel aangetoond dat in ieder geval in 2007 Gladio nog steeds actief was, en legaal geregistreerde wapens via allerlei constructies uit zicht verdwenen.
Kamervragen
De uitzending van KRO’s uitzending van Reporter (Brandpunt),leidde in 2007 zelfs tot kamervragen. Toenmalig Kamerleden Teeven en van Velzen wilden weten hoe het dan werkelijk zat met Gladio, en een antwoord op de vragen kwam op 28 Januari 2008, en werd hier gepubliceerd: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2008/02/01/antwoord-op-kamervragen-over-de-operatie-gladio
Wie de moeite neemt dit stuk door te lezen, zal moeten concluderen dat de antwoorden op zijn minst nogal onbevredigend zijn, en handig in elkaar zit. Bijvoorbeeld: Op de vraag of er nog geheime wapendepots aanwezig waren, kwam het antwoord: “Op 21 november 1990 heeft toenmalig Minister-president Lubbers verklaard dat er geen geheime wapendepots meer waren die zijn gerelateerd aan de voormalige organisatie O&I (Handelingen van 21 november 1990, 21895-1, 26-1559). “
Op het eerste gezicht zou men dan denken dat er geen depots meer zijn, maar dit is echter niet wat hier wordt gezegd. Er wordt enkel gezegd dat eventuele wapendepots niet meer gerelateerd zijn aan Gladio. Niet dat ze niet meer bestaan.
Het zou simpelweg dan ook mogelijk zijn dat eventuele nog wel bestaande depots simpelweg onder een ander beheerder zijn komen te vallen.
Verder is het hele stuk doorspekt met missende bewijsstukken, handig ingeklede antwoorden en hiaten wat betreft de gang van zaken in het verleden. Allerminst duidelijkheid dus.
Verder blijkt dat er in 2008 nog steeds jaarlijks 400.000 Euro buiten de belastingdienst om wordt betaald aan 40 (ex) medewerkers als een vorm van pension. Buiten de belastingdienst om houdt dus in dat er “zwart” wordt uitbetaald.
Tot slot
Het mag duidelijk zijn dat wat betreft Gladio in Nederland, de onderste steen duidelijk nog lang niet boven is. Daarnaast zou het naïef zijn te veronderstellen dat Gladio in zijn geheel opgehouden is te bestaan. Er zijn immers ook documenten waarin duidelijk werd dat in ieder geval de afdeling Inlichtingen nieuwe huisvesting en ondersteuning zou krijgen.
In deel twee over het Gladio netwerk gaan we in op de betrokkenheid van neo-nazi’s, en ander extreem rechtse betrokkenheid, de verdere wapenfeiten en hoe deze door heel Europa heen in een doofpot verdwenen om het netwerk uit de publiciteit te houden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Operatie_Gladio
http://www.globalresearch.ca/secret-warfare-operation-gladio-and-natos-stay-behind-armies/5303061
https://www.trouw.nl/home/jaarlijks-vier-ton-zwart-uitbetaald-voor-gladio-~ab87009e/
