Veelzijdig gevarieerd & allergisch voor wappies

De ongrijpbare Black Knight satelliet.

Draait er een buitenaardse satelliet rond de aarde en verbergt Nasa de waarheid, of is het toch allemaal een stuk simpeler?

Door de geschiedenis heen werd Nasa nogal eens beschuldigd van het achterhouden en verdraaien van feiten. Ook in het geval van de zogenaamde Black Knight (Zwarte Ridder) satelliet wordt Nasa verweten de feiten weg te moffelen.

De geschiedenis van Black Knight

De geschiedenis van de zogenaamde Black Knight satelliet gaat al zeker 80 jaren terug, en zelfs Nikola Tesla zou er in 1899 al signalen van hebben opgevangen. Terug in een tijd ver voordat satellieten de eerste lancering van een raket überhaupt plaats vond. In feite bestaat de geschiedenis van de satelliet uit meerdere afzonderlijke voorvallen die samen het bestaan van de illustere satelliet moeten aantonen.

Nikola Tesla

Tesla’s antenne

In 1925 verkondigde Nikola Tesla dat hij er sterk van overtuigd was dat er leven op Mars bestond. Tesla had een, volgens zijn eigen woorden  , super gevoelige draadloze ontvanger gebouwd en had daarmee signalen opgevangen waarvan hij overtuigd was dat deze van Mars afkomstig waren.

Tesla werd indertijd niet serieus genomen, en menigeen nam aan dat Tesla zichzelf op deze manier in de schijnwerpers wilde zetten. Tesla was echter geen domme jongen, weten we nu. Daarnaast heeft deze antenne inderdaad ook echt bestaan. Tegenwoordig wordt aangenomen dat Tesla met deze antenne inderdaad wel eens signalen van buiten de dampkring kon hebben opgepikt.

Er is op Mars uiteraard geen buitenaards leven, maar heel het universum is vol van radiosignalen van bijvoorbeeld sterren en zelfs sterrenstelsels.

Tesla zou inderdaad wel eens iets opgevangen kunnen hebben. Maar Tesla beweerde ook dat het signaal een boodschap bevatte, of tenminste een reeks getallen. Wat ook de reden was dat Tesla aannam dat het signaal van Mars kwam.

Nu Mars als bron is uitgesloten, waar kwam dat signaal dan vandaan?

Jørgen Hals

Twee jaar later, in 1927, experimenteerde de Noorse ingenieur en radio amateur Jørgen Hals met radiosignalen en struikelde over een vreemd fenomeen. Sommige van zijn uitgezonden signalen kwamen na enkele seconden weer terug. Een bijzonder fenomeen die zelfs een naam kreeg , Long Delayed Echo, en tot op heden nog niet echt verklaard kan worden.

Duncan Lunan

In 1973 kwam science fiction schrijver Duncan Lunan met een artikel  waarin hij dieper inging op een in 1960 gepubliceerde paper over buitenaardse sondes in het gerenommeerde blad Nature. De paper, geschreven door professor Ronald Bracewell  van Standford University, ging dieper in op de hypothetische mogelijkheid dat buitenaardse beschavingen sondes naar bewoonbare plaatsen in het universum sturen.

In het artikel uit 1973 speculeerde Lunan dat het zogenaamde “Long Delayed Echo” fenomeen wellicht afkomstig was van een 13.000 jaar oude sonde die zich in een baan om de maan zou bevinden.

Prof. Bracewell suggested in 1960 that the ‘echoes’ might have been rebroadcast by an unmanned probe from another civilisation, trying to attract our attention, and in 1972 I worked out a ‘translation’ of the 1920’s echo patterns. The variations of delay times appeared random; but Prof. Bracewell himself had suggested the first signal from such a probe might be a star map, and the stars are spaced at random in the sky. I tried plotting the delay times against the order in which the echoes were received, and at only the second attempt I found what looked like a star map – in which it appeared that the probe had come from the double star Epsilon Boötis, in the constellation Boötes, the Herdsman. Arcturus, the brightest star in the constellation, seemed to be out of place in the map; but on checking, was shown at its place about 13,000 years ago. I was on the train from Glasgow to Troon when I roughed out the graph and recognised what it appeared to be: it was as fast as, “That looks more like an intelligent signal, in fact it looks familiar, and I know what that is.” That was the moment when my writing career swung from fiction to nonfiction.

http://www.winterwind-productions.com/feature_articles/duncan_lunan_unabridged_pt2/pg1/

Time Magazine

7 Maart 1960 verscheen er in Time Magazine een artikel over een mysterieuze satelliet in een polaire omloopbaan . Enkele weken eerder was er een onbekend object ontdekt die niet toegeschreven kon worden aan zowel Rusland als Amerika. In die tijd de enige landen die überhaupt in staat waren “iets” buiten de dampkring te plaatsen. Pas drie jaren eerder was voor het eerst een satelliet, de Russische Spoetnik 1, in een baan om de aarde gebracht en de enige satellieten indertijd hadden een baan rond de evenaar. Dus waar kwam het object in een polaire baan dan vandaan?

Black Knight was geboren.

Identificatie en Verklaring.

Enkele weken na de ophef kwam de Amerikaanse Ministerie van Defensie dan toch met een verklaring. Het onbekende object zou een brokstuk zijn van de een jaar eerder gelanceerde Discoverer satelliet . Een verklaring die lang niet door iedereen ook werd geloofd.

De ongeloof bleek ook gegrond. Niet omdat het object wel buitenaards bleek, maar wel omdat de de waarheid de geschiedenis inhaalde. Het bleek te gaan om de Corona satelliet.  Deze satelliet was de eerste echte spionage satelliet die in staat was foto’s te maken. Het principe van de satelliet was simpel. Zo gauw een filmrol vol was, werd deze afgeworpen in een metalen bescherming met parachute en in volle vlucht opgepikt door een vliegtuig met een haak.

De uiteindelijke verklaring bleek uit later vrijgegeven documenten.

Hiermee waren echter de eerdere voorvallen nog steeds niet verklaard, en dus bleef de Black Night satelliet min of meer voortleven als een “urban legend”.

En toen kwam Nasa

In een van de eerste missies om de nu alom bekende International Space Station te bouwen, bracht de op 4 December 1998 gelanceerde spaceshuttle Endeavour bemanning en onderdelen naar het station. Het was tijdens deze missie dat de bemanning van de spaceshuttle opnamen maakten die de Black Night satelliet weer tot leven bracht.

Tijdens deze missie was het de bedoeling de ISS beter te isoleren met “thermische dekens”. Hiervoor moesten er twee ruimtewandelingen gemaakt worden om het werk uit te voeren. Tijdens een van de “wandelingen” blunderde astronaut Jerry Ross echter, en een van de dekens “ontsnapte”. Het hele incident werd ook vanuit de spaceshuttle gefilmd, zodat er over de gebeurtenis geen twijfel kan bestaan.




Nadat werd besloten dat het terughalen van het onderdeel voor ISS onmogelijk was, maakte de bemanning nog een foto van de verloren gegane isolatie deken. Een week later viel het ook uit zijn baan en verbrandde bij terugkeer in de atmosfeer.

Opmerkelijk is dat wanneer het verhaal van de Black Knight satelliet ergens opduikt, het juist deze laatst gemaakte foto is.

Tot slot

Het is verbazingwekkend dat het verhaal van de Black Knigt satelliet tot meer dan 80 jaar terug te herleiden is. Het is een legende geworden waaraan tot op de dag van vandaag vermeende incidenten aan worden gelinkt.

Over de Black Knight satelliet is al veel geschreven. Ook op Neerlands geijkte complot sites. Toch valt er aan harde feiten niks op te diepen. De zoektocht naar de geschiedenis van de satelliet levert enkele losstaande voorvallen op die, hoewel interessant en soms onverklaard, nergens wijzen op een mysterieuze satelliet.

Ondanks dat zal de legende ongetwijfeld nog wel jaren door sudderen…

0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

11 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
11
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x