Niet zo lang geleden liet de Nederlandse woordvoerder van het Duitse concern Bayer, Marijn Dekkers, fijntjes weten dat een nieuw medicijn tegen kanker alleen bedoeld was voor de “westerse wereld”. Niet dat de mensen hier anders zijn dan elders, maar wel rijker! Nog recenter is het nieuws dat farmaceutische bedrijven, waaronder het Belgische bedrijf Janssen, doodleuk medicijnen liet uittesten in de voormalig DDR. Waarschijnlijk op nietsvermoedende patiënten. Dit is echter nog maar het topje van de ijsberg, want ook overheden zelf, zoals de Britse en zeker Amerikaanse, hebben zich in het verleden niet onbetuigd gelaten wat dit betreft. Gruwelijke experimenten op nietsvermoedende mensen. Vaak ook nog eens op de zwaksten in onze samenleving.
Ook universiteiten waren in het verleden niet vies van wat amoreel gedrag. Neem nou de universiteit van Iowa (Amerika). In 1993 had een professor aan deze universiteit de theorie dat stotterende kinderen aangemoedigd en beloond moesten worden bij spraakles om het stotteren onder de knie te krijgen. Tot zover niks aan de hand. Tot deze professor, Wendell Johnson, het lumineuze idee kreeg zijn theorie te bewijzen.
Niet van plan zelf zijn handen vies te maken, koos hij een van zijn studenten, Mary Tudor, uit om het vieze werk voor hem te doen. En zoals zo vaak gebeurde met experimenten op mensen, ook hier werd een weerloze groep gebruikt. 22 stotterende wezen werden gevonden, en opgedeeld in twee groepen. De eerste groep kinderen kreeg stotter therapie en werd daarbij beloond en bij fouten sterk aangemoedigd en geprezen om hun vooruitgang. De tweede groep verging het heel anders. Ook deze groep kinderen kregen stotter therapie, maar werden bij fouten vernederd en verteld dat ze stotteraars waren.
De uitkomst laat zich niet moeilijk raden. De eerste groep maakt goede vorderingen. De tweede groep werd voor het leven beschadigd, en enkelen hielden voor de rest van hun leven een trauma over aan dit walgelijke experiment. De theorie was bewezen, maar toch werd het experiment jaren lang onder de moederlijke dekmantel van de universiteit gehouden uit angst voor de beschadiging van de reputatie van Johnson en de universiteit.
Kortom, toch wel het besef dat het niet door de beugel kon. Het experiment ging de geschiedenis in als “The Monster study”.
Maar ook universiteiten met een grote naam, zoals Harvard, droeg eind jaren veertig een steentje bij door een synthetisch oestrogeen te testen op zwangere vrouwen, die prompt miskramen en kinderen met afwijkingen kregen. Natuurlijk was geen van de vrouwen verteld dat er op hun was geëxperimenteerd.
Ook geheime diensten zijn niet vies van een beetje experimenteren op nietsvermoedende mensen. Zo ook met een poging tot zogenaamde “mind control”. Op de vraag hoe kan je je eigen bevolking onder controle krijgen was het antwoord MK-ULTRA. Diverse soorten drugs werden op mensen uitgetest om te kijken welke invloed het zou hebben op de werking van de hersenen. En dan met name hoe men van deze mensen dan ook min of meer willoze robots kon maken.
In het geniep werden drugs toegediend aan niet alleen eigen CIA personeel, maar ook aan militairen, doctoren, geestelijke gestoorde patiënten, prostituees, en willekeurige mensen uit de bevolking.
Minstens TIEN jaren lang, van 1950 tot 1960 hebben deze experimenten plaatsgevonden. 10 jaar is een lange tijd, en uiteindelijk kwam de hele operatie aan het licht door een zelfmoord van een van de testpersonen die onder invloed van LSD zelfmoord had gepleegd.
Toen een en ander meer en meer uitkwam werd in 1973 door de toenmalige CIA directeur Richard Helms bevolen alle documenten betreffende MK-ULTRA te vernietigen. Door deze actie werd de omvang van dit experiment nooit meer te achterhalen.
Ook het Zuid Afrikaanse leger heeft zich niet onbetuigd gelaten door dienstplichtige lesbische en homoseksuele soldaten te dwingen tot geslachtsveranderingen (sexchanges). Daarnaast werden deze mensen nog “behandeld” met schoktherapie, diverse medicijnen en chemisch gecastreerd als niks wilde werken. Deze praktijken vonden plaats van 1971 tot 1989 onder leiding van Dr. Aubrey Levin, die nu nog steeds zijn vak uitoefent en zelfs aanzien geniet.
Een ander fijn experiment van onze Amerikaanse overburen ging de geschiedenis in als het zogenaamde Tuskegee Study. Een experiment die plaatsvond tussen 1932 en 1972! 40 jaren lang werden mensen met opzet besmet met syfilis en vervolgens behandeling onthouden. Natuurlijk werd hiervoor ook weer een kwetsbare groep uit de samenleving gebruikt. In totaal werden 399 mensen met uiteraard een donkere huidskleur besmet. 74 mannen overleefden, 40 van hun vrouwen werden ook besmet en 19 kinderen werden geboren met ziektes gerelateerd aan syfilis!
De lijst met walgelijk experimenten kan eindeloos doorgaan. Experimenten waarbij niets vermoedende mensen, soms ook zwak begaafden, werden ingespoten met diverse soorten radioactieve isotopen, zoals uranium, plutonium en dergelijk hebben meermaals plaatsgevonden. Of wat te denken van het testen van de gevolgen van zogenaamde Fallout na een kern explosie op de eigen bevolking?
De experimenten waren vaak te gruwelijk voor woorden, en lijken zo ontsproten uit horrorfilms. Het lijkt dat ook vreemd dat deze feiten niet ook meer algemeen bekend zijn. Hoewel al deze gegevens nu openbaar en bewezen zijn, lijkt het wel of er geen haan naar kraait. Maar… Met deze kennis in het achterhoofd, wat zegt dat over het moraal van de hedendaagse wetenschap, of, waar het artikel mee begon, farmaceutische industrie?
De geschiedenis in acht genomen mag men best stellen dat het niet best is gesteld met het wetenschappelijke moraal. En recent nieuws lijkt dit ook eerder te bevestigen dan te ontkrachten.
We mogen ons gerust afvragen of dergelijke experimenten niet nog steeds plaatsvinden, of erger, of ons wellicht medicijnen worden onthouden omdat het introduceren van sommige medicijnen wellicht het voortbestaan van een hele farmaceutische bedrijfstak in gevaar brengt.
Dat klinkt al snel naar een complot theorie. Maar als een bedrijf als Bayer alleen zijn medicijnen wil leveren in landen waar men het geld kan opbrengen voor deze medicijnen, hoe ver gaan dergelijke bedrijven dan ook om hun eigen handel te beschermen?
Natuurlijk blijft dat ook gissen. Maar gezien de gruwelijkheden in het verleden en het recente nieuws, is het wel duidelijk dat moraal besef niet de leidraad is. Het ontwikkelen van goedkope medicijnen die nare ziektes als kanker volledig zouden kunnen genezen, of wellicht ook voorkomen, zou de nekslag zijn voor een bedrijf wat zijn inkomsten haalt uit het behandelen, niet het genezen, van dergelijke ziektes.
Zoals eerder gezegd, het riekt naar een complottheorie, en dat is het dan ook. Farmaceutische bedrijven beschuldigen van dergelijke praktijken zal een stuk betere onderbouwing nodig hebben dan een simpele gedachtengang.
Maar…. De geschiedenis heeft al aangetoond dat we niet zomaar mogen vertrouwen op het moraal besef van juist die instellingen en bedrijven waarvan we steeds aannemen dat zij het beste met ons voorhebben. Want dat is in alle gruwelijke details wel duidelijk geworden.
Meer gruwelijkheden en dat dan alleen nog maar in Amerika: http://en.wikipedia.org/wiki/Unethical_human_experimentation_in_the_United_States